запрато́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запрато́рваю |
запрато́рваем |
| 2-я ас. |
запрато́рваеш |
запрато́рваеце |
| 3-я ас. |
запрато́рвае |
запрато́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
запрато́рваў |
запрато́рвалі |
| ж. |
запрато́рвала |
| н. |
запрато́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запрато́рвай |
запрато́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запрато́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запрато́рваць несов., разг.
1. запря́тывать, упря́тывать;
2. перен. упря́тывать, запря́тывать, зака́тывать;
1, 2 см. запрато́рыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрато́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запраторыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).
1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.
І куды ён запраторыў шашкі?
2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.
З. каго-н. у глуш.
|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упря́тывать несов., разг.
1. хава́ць; запрато́рваць;
2. перен. запрато́рваць; (в тюрьму — ещё) заса́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрато́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да запраторыцца.
2. Зал. да запраторваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запрато́рвацца несов., страд., разг. запря́тываться, упря́тываться, зака́тываться; см. запрато́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зака́тыватьII несов.
1. (завёртывать во что-л.) укру́чваць, закру́чваць; заго́ртваць;
2. (подворачивать, засучивать) разг. падка́сваць, зака́сваць;
3. (ровнять катком) ука́чваць, зараўно́ўваць;
4. (отправлять в тюрьму и т. п.) прост. заса́джваць, запрато́рваць;
5. (утомлять катанием) разг. утамля́ць важэ́ннем (ката́ннем), стамля́ць важэ́ннем (ката́ннем); змо́рваць важэ́ннем (ката́ннем); см. заката́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)