запере́ть сов.

1. (на ключ) замкну́ць, мног. пазамыка́ць; (на крючок) зашчапі́ць, мног. пазашчэ́пліваць; (затворить) зачыні́ць, мног. пазачыня́ць;

2. в др. знач. запе́рці, мног. пазапіра́ць;

запере́ть неприя́тельский флот запе́рці варо́жы флот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашчапі́ць сов. (на крючок) запере́ть, защёлкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыка́ць сов. (о многих, о многом) запере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазапіра́ць сов. (о многих, о многом) запере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазашчэ́пліваць сов. (о многом, о многих) запере́ть, защёлкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замкну́ць сов.

1. (закрыть) запере́ть, замкну́ть;

з. дзве́ры — запере́ть (замкну́ть) дверь;

2. (соединить концы чего-л.) замкну́ть;

з. электры́чны ланцу́г — замкну́ть электри́ческую цепь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазачыня́ць сов. (о многих) закры́ть, запере́ть; (о многом — ещё) затвори́ть, захло́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запе́рці сов.

1. запере́ть;

з. варо́жы флот — запере́ть неприя́тельский флот;

2. разг. загна́ть;

во́рага ~рлі ў бало́та — врага́ загна́ли в боло́то;

3. прост. (с трудом занести) затащи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачыні́ць сов. (дверь, окно, шкатулку и т.п.) закры́ть, затвори́ть; запере́ть; захло́пнуть;

з. дзве́ры — закры́ть (затвори́ть, запере́ть, захло́пнуть) дверь;

◊ з. дзве́ры — (перад кім) закры́ть дверь (перед кем);

як з. — полно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́пертый

1. замкнёны, мног. пазамыка́ны; зашчэ́плены, мног. пазашчэ́пліваны; зачы́нены, мног. пазачыня́ны;

2. запёрты, мног. пазапіра́ны; см. запере́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)