за́пах пах, род. па́ху м.; (скверный, дурной) смуро́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запа́хну запа́хнем
2-я ас. запа́хнеш запа́хнеце
3-я ас. запа́хне запа́хнуць
Прошлы час
м. запа́х запа́хлі
ж. запа́хла
н. запа́хла
Дзеепрыслоўе
прош. час запа́хшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́тхнуцца сов. (потерять запах, крепость) вы́дохнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытыха́цца несов. (терять запах, крепость) выдыха́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́мпат м., обл. за́пах (преимущественно плохой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыхце́ць несов., прост. издава́ть за́пах; повева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туберо́зовый бот. туберо́завы;

туберо́зовый за́пах туберо́завы пах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Спрабаваць на смак; каштаваць. Пірагом запах хлеб — хто яго спытваў калі, той пірог. Лобан. // Есці. — Я даўно сала не спытваў, — сказаў тужліва Міхалючок. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пах (род. па́ху) м. за́пах; арома́т, благоуха́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подпа́хивать​II несов. (издавать неприятный запах) разг. патыха́ць, папа́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)