запатне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запатне́лы запатне́лая запатне́лае запатне́лыя
Р. запатне́лага запатне́лай
запатне́лае		 запатне́лага запатне́лых
Д. запатне́ламу запатне́лай запатне́ламу запатне́лым
В. запатне́лы (неадуш.)
запатне́лага (адуш.)		 запатне́лую запатне́лае запатне́лыя (неадуш.)
запатне́лых (адуш.)
Т. запатне́лым запатне́лай
запатне́лаю		 запатне́лым запатне́лымі
М. запатне́лым запатне́лай запатне́лым запатне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запатне́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запатне́лы запатне́лая запатне́лае запатне́лыя
Р. запатне́лага запатне́лай
запатне́лае		 запатне́лага запатне́лых
Д. запатне́ламу запатне́лай запатне́ламу запатне́лым
В. запатне́лы (неадуш.)
запатне́лага (адуш.)		 запатне́лую запатне́лае запатне́лыя (неадуш.)
запатне́лых (адуш.)
Т. запатне́лым запатне́лай
запатне́лаю		 запатне́лым запатне́лымі
М. запатне́лым запатне́лай запатне́лым запатне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запатне́лы разг., см. запаце́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і запацелы. Запатнелы лоб. Запатнелае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаце́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Вільготны ад асеўшай пары; запатнелы. [Паўлік] пачаў паліцам выпісваць узоры на запацелай шыбе. Краўчанка. З-за перагародка выйшаў Несцер з запацелай ад холаду бутэлькай.. гарэлкі. Пестрак.

2. Пакрыты потам; спацелы. Маці азірнулася. Запацелы твар выказваў балючую ўтому. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)