запа́слівы, -ая, -ае.

Які прадбачліва робіць запас чаго-н.

З. гаспадар.

|| наз. запа́слівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́слівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́слівы запа́слівая запа́слівае запа́слівыя
Р. запа́слівага запа́слівай
запа́слівае		 запа́слівага запа́слівых
Д. запа́сліваму запа́слівай запа́сліваму запа́слівым
В. запа́слівы (неадуш.)
запа́слівага (адуш.)		 запа́слівую запа́слівае запа́слівыя (неадуш.)
запа́слівых (адуш.)
Т. запа́слівым запа́слівай
запа́сліваю		 запа́слівым запа́слівымі
М. запа́слівым запа́слівай запа́слівым запа́слівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запа́слівы запа́сливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць і ўмее запасацца, ствараць запас. Бочку з вадою, відаць, трымалі тут запаслівыя гаспадары для паліўкі град. Якімовіч. Запаслівы, як і любы шафёр, Цімашэнка дастаў з багажнай скрынкі кавалак ружовага сала. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́сливый запа́слівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Ашчадны, запаслівы. — Я хоць у .. кішэню [Гушкі] не глядзеў, але думаю, што ён сабраў крыху. Ён зборлівы чалавек. І працавіты. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)