запа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́рны запа́рная запа́рнае запа́рныя
Р. запа́рнага запа́рнай
запа́рнае		 запа́рнага запа́рных
Д. запа́рнаму запа́рнай запа́рнаму запа́рным
В. запа́рны (неадуш.)
запа́рнага (адуш.)		 запа́рную запа́рнае запа́рныя (неадуш.)
запа́рных (адуш.)
Т. запа́рным запа́рнай
запа́рнаю		 запа́рным запа́рнымі
М. запа́рным запа́рнай запа́рным запа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запа́рны спец.

1. (служащий для запарки) запарно́й, запа́рный;

2. (служащий для заварки) заварно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для запарвання. Запарны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго (што). Гарачынёй або парачы ў лазні давесці да знямогі (разм.).

2. каго (што). Стаміць шпаркай або працяглай яздой, хадой, цяжкай працай (разм.).

З. каня.

3. што. Апрацаваць парай або абліць варам, пакласці ў кіпень для чаго-н. (спец.).

З. дзежку.

4. што. Заліць варам, каб размякчыць, распарыць (пра сухі корм).

З. мякіну.

|| незак. запа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́рванне, -я, н. (да 3 знач.) і запа́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 3 знач.).

|| прым. запа́рачны, -ая, -ае (да 3 знач.) і запа́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́рной, запа́рный спец. запа́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́рной

1. заварны́;

2. (запарной) запа́рны; см. зава́ривать​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)