запалёны, -ая, -ае.

У стане запалення, прыпухлы, пачырванелы.

З. ўчастак цела.

Запалёныя вочы.

|| наз. запалёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запалё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запалё́ны запалё́ная запалё́нае запалё́ныя
Р. запалё́нага запалё́най
запалё́нае		 запалё́нага запалё́ных
Д. запалё́наму запалё́най запалё́наму запалё́ным
В. запалё́ны (неадуш.)
запалё́нага (адуш.)		 запалё́ную запалё́нае запалё́ныя (неадуш.)
запалё́ных (адуш.)
Т. запалё́ным запалё́най
запалё́наю		 запалё́ным запалё́нымі
М. запалё́ным запалё́най запалё́ным запалё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запалё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запалё́ны запалё́ная запалё́нае запалё́ныя
Р. запалё́нага запалё́най
запалё́нае		 запалё́нага запалё́ных
Д. запалё́наму запалё́най запалё́наму запалё́ным
В. запалё́ны (неадуш.)
запалё́нага (адуш.)		 запалё́ную запалё́нае запалё́ныя (неадуш.)
запалё́ных (адуш.)
Т. запалё́ным запалё́най
запалё́наю		 запалё́ным запалё́нымі
М. запалё́ным запалё́най запалё́ным запалё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запалё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запалё́ны запалё́ная запалё́нае запалё́ныя
Р. запалё́нага запалё́най
запалё́нае		 запалё́нага запалё́ных
Д. запалё́наму запалё́най запалё́наму запалё́ным
В. запалё́ны (неадуш.)
запалё́нага (адуш.)		 запалё́ную запалё́нае запалё́ныя (неадуш.)
запалё́ных (адуш.)
Т. запалё́ным запалё́най
запалё́наю		 запалё́ным запалё́нымі
М. запалё́ным запалё́най запалё́ным запалё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запалёны прям., перен. воспалённый;

~ныя во́чы — воспалённые глаза́;

з. мозг — воспалённый мозг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запалёны, ‑ая, ‑ае.

1. Хворы на запаленне; прыпухлы, пачырванелы. Запалёны ўчастак цела. □ Віка не зводзіла з бацькі чырвоных, запалёных ад плачу вачэй, крыху здзіўленая і ўражаная, што ён так доўга маўчыць. Шамякін.

2. Узбуджаны, разгарачаны. Запалёны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Невялікі запалёны бугарок на скуры.

Твар у прышчах.

|| памянш. пры́шчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышч, ‑а, м.

Невялікі запалёны бугарок, гнайнічок на скуры. Тады з натоўпу выйшаў мардаты дзяцюк у кароткім шэрым пінжаку. На носе і падбародку — прышчы. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воспалённый

1. прич. узбу́джаны, узру́шаны; см. воспали́ть;

2. прил. запалёны, чырво́ны (ад запале́ння);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)