запалява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запалю́ю |
запалю́ем |
| 2-я ас. |
запалю́еш |
запалю́еце |
| 3-я ас. |
запалю́е |
запалю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запалява́ў |
запалява́лі |
| ж. |
запалява́ла |
| н. |
запалява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запалю́й |
запалю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запалява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запалява́ць сов., охот. затрави́ть, заполева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запалява́ць 1, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго.
Палюючы, злавіць або забіць звера, птушку. Запаляваць лісу.
запалява́ць 2, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.
Пачаць паляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запаляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)