запало́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (што).

Пастаяннымі пагрозамі зрабіць палахлівым, нясмелым.

З. дзіця.

|| незак. запало́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запало́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запало́хаю запало́хаем
2-я ас. запало́хаеш запало́хаеце
3-я ас. запало́хае запало́хаюць
Прошлы час
м. запало́хаў запало́халі
ж. запало́хала
н. запало́хала
Загадны лад
2-я ас. запало́хай запало́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час запало́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запало́хаць сов. запуга́ть, устраши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запало́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выклікаць страх, боязь, зрабіць палахлівым, нясмелым. Пан вырашыў смерцю запалохаць гордую сялянку. Шкраба. Адэля ўхапілася за бацькавы словы і паспрабавала запалохаць Казюка: — Як я ведаю, дык цябе шукаюць. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запуга́ть сов. запужа́ць, запало́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запало́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запалохаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запало́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запалохваць — запалохаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Запалохаць, застрашыць, зрабіць баязлівым. Запужаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устраши́ть сов. застра́шыць, настра́шыць; (запугать) запужа́ць, напужа́ць; запало́хаць, напало́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.

2. перан. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).

Т. сваімі паводзінамі.

|| наз. тэрарызава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)