запалане́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запалане́нне
Р. запалане́ння
Д. запалане́нню
В. запалане́нне
Т. запалане́ннем
М. запалане́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запалане́нне ср.

1. взя́тие в плен;

2. перен. плене́ние; см. запалані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашэ́сце, -я, н.

1. Напад ворага, запаланенне ім чужой тэрыторыі.

Варожае н.

2. перан. Нечаканы прыход, з’яўленне каго-н. у вялікай колькасці (разм., жарт.).

Н. гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашэ́сце, ‑я, н.

Напад ворага, запаланенне ім чужой тэрыторыі; навала (у 1 знач.). Ужо нямнога засталося жахлівых слядоў варожага нашэсця. Шамякін. // перан. Разм. Нечаканы прыход, з’яўленне каго‑н. у вялікай колькасці. Ніколі раней гэты горад не бачыў такога нашэсця людзей з кнігамі, агульнымі сшыткамі пад пахай! Паслядовіч.

•••

Мамаева нашэсце — пра нечаканы прыход вялікай колькасці непажаданых людзей.

[Ад імя татарскага хана Мамая, які ў 14 ст, зрабіў спусташальнае нашэсце на Русь; быў пераможаны рускімі на чале з Дзмітрыем Данскім у Кулікоўскай бітве ў 1380 г.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)