запако́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і пакаваць.

З. рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запако́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запако́ўваю запако́ўваем
2-я ас. запако́ўваеш запако́ўваеце
3-я ас. запако́ўвае запако́ўваюць
Прошлы час
м. запако́ўваў запако́ўвалі
ж. запако́ўвала
н. запако́ўвала
Загадны лад
2-я ас. запако́ўвай запако́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запако́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запако́ўваць несов.

1. запако́вывать;

2. разг. (наполнять до отказа) забива́ть;

1, 2 см. запакава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запако́вывать несов. запако́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затюко́вывать несов. запако́ўваць, зацюко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запакоўваць — запакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запако́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да запакавацца.

2. Зал. да запакоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запакоўваць — запакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запако́ўванне ср. запако́вывание, запако́вка ж.; см. запако́ўваць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)