запа́йны гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́йны запа́йная запа́йнае запа́йныя
Р. запа́йнага запа́йнай
запа́йнае		 запа́йнага запа́йных
Д. запа́йнаму запа́йнай запа́йнаму запа́йным
В. запа́йны (неадуш.)
запа́йнага (адуш.)		 запа́йную запа́йнае запа́йныя (неадуш.)
запа́йных (адуш.)
Т. запа́йным запа́йнай
запа́йнаю		 запа́йным запа́йнымі
М. запа́йным запа́йнай запа́йным запа́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Залатаць, паправіць паяннем.

З. дзірку.

З. кацёл.

|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)