запазы́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запазы́чваю запазы́чваем
2-я ас. запазы́чваеш запазы́чваеце
3-я ас. запазы́чвае запазы́чваюць
Прошлы час
м. запазы́чваў запазы́чвалі
ж. запазы́чвала
н. запазы́чвала
Загадны лад
2-я ас. запазы́чвай запазы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запазы́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запазы́чваць несов. заи́мствовать; перенима́ть; см. запазы́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запазы́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запазычыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Узяць, пераняць, засвоіць.

З. слова.

З. ідэю.

|| незак. запазы́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запазы́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запазыча́ць несов., см. запазы́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запазы́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да запазычваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазы́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запазычваць — запазычыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазы́чванне ср. заи́мствование; перенима́ние; см. запазы́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заи́мствовать

1. сов. запазы́чыць;

2. несов. запазыча́ць, запазы́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

почерпа́ть несов. чэ́рпаць; (брать) браць; (заимствовать) запазыча́ць, запазы́чваць, перайма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)