запазы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запазы́чаны запазы́чаная запазы́чанае запазы́чаныя
Р. запазы́чанага запазы́чанай
запазы́чанае
запазы́чанага запазы́чаных
Д. запазы́чанаму запазы́чанай запазы́чанаму запазы́чаным
В. запазы́чаны (неадуш.)
запазы́чанага (адуш.)
запазы́чаную запазы́чанае запазы́чаныя (неадуш.)
запазы́чаных (адуш.)
Т. запазы́чаным запазы́чанай
запазы́чанаю
запазы́чаным запазы́чанымі
М. запазы́чаным запазы́чанай запазы́чаным запазы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запазы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запазы́чаны запазы́чаная запазы́чанае запазы́чаныя
Р. запазы́чанага запазы́чанай
запазы́чанае
запазы́чанага запазы́чаных
Д. запазы́чанаму запазы́чанай запазы́чанаму запазы́чаным
В. запазы́чаны (неадуш.)
запазы́чанага (адуш.)
запазы́чаную запазы́чанае запазы́чаныя (неадуш.)
запазы́чаных (адуш.)
Т. запазы́чаным запазы́чанай
запазы́чанаю
запазы́чаным запазы́чанымі
М. запазы́чаным запазы́чанай запазы́чаным запазы́чаных

Кароткая форма: запазы́чана.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запазы́чаны заи́мствованный, позаи́мствованный; переня́тый; см. запазы́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запазы́чаны, ‑ая, ‑ае.

Засвоены шляхам запазычвання. Запазычаныя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заи́мствованный запазы́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

англіцы́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова ці моўны выраз, запазычаны з англійскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цюркі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або моўны зварот, запазычаны з адной з цюркскіх моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грэцы́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або выраз у якой-н. мове, запазычаны з грэчаскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

позаи́мствованный

1. запазы́чаны;

2. пазы́чаны; см. позаи́мствовать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беларусі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаны якой‑н. мовай з беларускай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)