запа́ечны гл. запаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́ечны запа́ечная запа́ечнае запа́ечныя
Р. запа́ечнага запа́ечнай
запа́ечнае		 запа́ечнага запа́ечных
Д. запа́ечнаму запа́ечнай запа́ечнаму запа́ечным
В. запа́ечны
запа́ечнага		 запа́ечную запа́ечнае запа́ечныя
запа́ечных
Т. запа́ечным запа́ечнай
запа́ечнаю		 запа́ечным запа́ечнымі
М. запа́ечным запа́ечнай запа́ечным запа́ечных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Залатаць, паправіць паяннем.

З. дзірку.

З. кацёл.

|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)