заніма́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заніма́ю |
заніма́ем |
| 2-я ас. |
заніма́еш |
заніма́еце |
| 3-я ас. |
заніма́е |
заніма́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заніма́ў |
заніма́лі |
| ж. |
заніма́ла |
| н. |
заніма́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заніма́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заня́цце, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. занімаць — заняць (у 1, 2, 3, 5 і 8 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)