заніма́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заніма́ю заніма́ем
2-я ас. заніма́еш заніма́еце
3-я ас. заніма́е заніма́юць
Прошлы час
м. заніма́ў заніма́лі
ж. заніма́ла
н. заніма́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час заніма́ючы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́цце, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. занімаць — заняць (у 1, 2, 3, 5 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)