зані́зка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зані́зка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

за́нізка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. за́нізка за́нізкі
Р. за́нізкі за́нізак
Д. за́нізцы за́нізкам
В. за́нізку за́нізкі
Т. за́нізкай
за́нізкаю		 за́нізкамі
М. за́нізцы за́нізках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зані́зка нареч., разг. низкова́то, сли́шком ни́зко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

низкова́то нареч. нізкава́та, зані́зка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загрыме́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

1. Пачаць грымець. // Грымнуць, прагрымець. На станцыі загрымеў стрэл. Шамякін. — Дзе арыштант? — загрымеў легіянер, пераступіўшы парог Мартынавай хаты. Колас.

2. Разм. З грукатам упасці, зваліцца. Удар прыйшоўся крыху занізка, і ўсё ж Віктар загрымеў уніз па прыступках. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)