золатапрамысло́васць, -і, ж.

Галіна горнай прамысловасці, якая занята здабычай золата.

|| прым. золатапрамысло́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палігра́фія, -і, ж.

Галіна тэхнікі, прамысловасць, якая занята друкаваннем кніг, газет і пад.

|| прым. паліграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаспады́ня, -і, мн. -і, -ды́нь, ж.

1. гл. гаспадар.

2. Жонка (разм.).

Хатняя гаспадыня — жанчына, якая не занята ў грамадскай вытворчасці, а вядзе хатнюю гаспадарку сваёй сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

золатапрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна горнай прамысловасць якая занята здабычай золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заня́ты заня́тая заня́тае заня́тыя
Р. заня́тага заня́тай
заня́тае
заня́тага заня́тых
Д. заня́таму заня́тай заня́таму заня́тым
В. заня́ты (неадуш.)
заня́тага (адуш.)
заня́тую заня́тае заня́тыя (неадуш.)
заня́тых (адуш.)
Т. заня́тым заня́тай
заня́таю
заня́тым заня́тымі
М. заня́тым заня́тай заня́тым заня́тых

Кароткая форма: заня́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палігра́фія, ‑і, ж.

Галіна прамысловасць якая занята выпускам усіх відаў друкаванай прадукцыі.

[Ад грэч. polý — многа і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаінспе́ктар, ‑а, м.

Службовая асоба, якая занята наглядам за правільнасцю аўтамабільнага і інш. руху на дарогах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рашо́тнік, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца вырабам рашотаў. Там [на Чарнігаўшчыне] многа рашотнікаў, і ён прыйшоў сюды, дзе менш людзей занята гэтым рамяством, дзе лепшы рынак збыту. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́лы ’пусты ўнутры, нічым не запоўнены’ (ТСБМ). Рус. полый ’тс’, ’адчынены; раскрыты насцеж’, по́ло ’свабодна, нічым не занята’, стараж.-рус. полъ ’пусты, адкрыты’, ст.-чэш. polo ’полае, пустое месца’. Прасл. *polъ, *polъjь ’адкрыты’, суадносіцца з прасл. *polje (гл. поле), корань і.-е. *pel‑ ’шырокі, адкрыты’ (Чарных, 2, 54). Беларускае слова, хутчэй за ўсё, запазычана з рускай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сцясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Пацясняючы, пазбавіць прасторы, зрабіць меншымі прастору, месца, якое занята кім‑, чым‑н. Каб яшчэ больш сцясніць пазіцыю і не даць палякам разгарнуцца для бою, Букрэй загадаў заваліць дарогу за грэбляю, каб конніца не магла праскочыць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)