заміну́лы, -ая, -ае (разм.).

Які папярэднічае мінуламу.

З. год.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заміну́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заміну́лы заміну́лая заміну́лае заміну́лыя
Р. заміну́лага заміну́лай
заміну́лае		 заміну́лага заміну́лых
Д. заміну́ламу заміну́лай заміну́ламу заміну́лым
В. заміну́лы (неадуш.)
заміну́лага (адуш.)		 заміну́лую заміну́лае заміну́лыя (неадуш.)
заміну́лых (адуш.)
Т. заміну́лым заміну́лай
заміну́лаю		 заміну́лым заміну́лымі
М. заміну́лым заміну́лай заміну́лым заміну́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заміну́лы разг. позапро́шлый;

з. год — позапро́шлый год

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заміну́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які прайшоў непасрэдна перад толькі што мінулым. Замінулы тыдзень. Замінулы год. Замінулае лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

позапро́шлый разг. заміну́лы, пазаміну́лы;

в позапро́шлом году́ зале́тась, пазале́тась (у заміну́лым, пазаміну́лым го́дзе).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)