замілава́льны, -ая, -ае.

Які выклікае або выражае замілаванне.

Замілавальнае дзіця.

Замілавальная ўсмешка.

|| наз. замілава́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замілава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замілава́льны замілава́льная замілава́льнае замілава́льныя
Р. замілава́льнага замілава́льнай
замілава́льнае		 замілава́льнага замілава́льных
Д. замілава́льнаму замілава́льнай замілава́льнаму замілава́льным
В. замілава́льны (неадуш.)
замілава́льнага (адуш.)		 замілава́льную замілава́льнае замілава́льныя (неадуш.)
замілава́льных (адуш.)
Т. замілава́льным замілава́льнай
замілава́льнаю		 замілава́льным замілава́льнымі
М. замілава́льным замілава́льнай замілава́льным замілава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замілава́льны умили́тельный, тро́гательный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замілава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыводзіць у замілаванне. Замілавальная карціна. // Які выражае замілаванне. Замілавальная ўсмешка. Замілавальны погляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умили́тельный замілава́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́гательный чуллі́вы; (умилительный) замілава́льны; (жалкий) жа́ласлівы;

тро́гательный расска́з чуллі́вае (жа́ласлівае) апавяда́нне;

тро́гательное зре́лище чуллі́вае (замілава́льнае) відо́вішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)