замясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак.

1. каго-што кім-чым. Паставіць на чыё-н. месца, замяніць.

На фізічна цяжкіх участках з. жаночы персанал мужчынскім.

2. што. Заняць свабодную пасаду, вакансію.

З. вакантныя адзінкі.

|| незак. замяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. замяшчэ́нне, -я, н.

Конкурс на з. пасады загадчыка аддзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замясці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замяшчу́ заме́сцім
2-я ас. заме́сціш заме́сціце
3-я ас. заме́сціць заме́сцяць
Прошлы час
м. замясці́ў замясці́лі
ж. замясці́ла
н. замясці́ла
Загадны лад
2-я ас. замясці́ замясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час замясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замясці́ць сов., в разн. знач. замести́ть;

часо́ва з. зага́дчыка — вре́менно замести́ть заве́дующего;

з. шта́тныя вака́нсіі — замести́ть шта́тные вака́нсии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак., каго-што.

1. кім-чым. Паставіць на чыё‑н. месца, замяніць. Замясціць жаночы персанал мужчынскім.

2. Прызначыць каго‑н. на вакантную пасаду. Замясціць вакантныя адзінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замести́ть сов. замясці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. замясціць.

2. каго (што). Часова выконваць чые-н. абавязкі.

З. загадчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́шчаны в разн. знач. замещённый; см. замясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. замяшчаць — замясціць.

•••

Метад замяшчэння гл. метад.

Рэакцыя замяшчэння гл. рэакцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замяшча́ць несов., в разн. знач. замеща́ть; см. замясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сульфава́ць

‘замяшчаць (замясціць) у арганічным злучэнні вадарод у атама вугляроду’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сульфу́ю сульфу́ем
2-я ас. сульфу́еш сульфу́еце
3-я ас. сульфу́е сульфу́юць
Прошлы час
м. сульфава́ў сульфава́лі
ж. сульфава́ла
н. сульфава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфу́й сульфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сульфу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)