замыча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замычу́ замычы́м
2-я ас. замычы́ш замычыце́
3-я ас. замычы́ць замыча́ць
Прошлы час
м. замыча́ў замыча́лі
ж. замыча́ла
н. замыча́ла
Загадны лад
2-я ас. замычы́ замычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час замыча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замыча́ць и замычэ́ць сов. замыча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замыча́ць і замычэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць мычаць, мычэць. // Прамычаць, прамычэць; мыкнуць. Карова яшчэ здалёк пачула гаспадара і замычала. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замычэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замычу́ замычы́м
2-я ас. замычы́ш замычыце́
3-я ас. замычы́ць замыча́ць
Прошлы час
м. замычэ́ў замычэ́лі
ж. замычэ́ла
н. замычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. замычы́ замычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час замычэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)