замыка́льны гл. замкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замыка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замыка́льны замыка́льная замыка́льнае замыка́льныя
Р. замыка́льнага замыка́льнай
замыка́льнае		 замыка́льнага замыка́льных
Д. замыка́льнаму замыка́льнай замыка́льнаму замыка́льным
В. замыка́льны (неадуш.)
замыка́льнага (адуш.)		 замыка́льную замыка́льнае замыка́льныя (неадуш.)
замыка́льных (адуш.)
Т. замыка́льным замыка́льнай
замыка́льнаю		 замыка́льным замыка́льнымі
М. замыка́льным замыка́льнай замыка́льным замыка́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замыка́льны замыка́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -нёны і -ну́ты; зак.

1. што. Зачыніць на замок, на ключ.

З. дзверы.

З. хату.

2. каго-што. Памясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

З. ката ў каморы.

З. паперы ў скрынку.

3. што. Злучыць канцы, крайнія часткі чаго-н.

З. электрычны ланцуг.

З. кола акружэння.

|| незак. замыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| прым. замыка́льны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Замыкальныя мускулы (у малюска).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)