заму́чыцца гл. мучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заму́чуся заму́чымся
2-я ас. заму́чышся заму́чыцеся
3-я ас. заму́чыцца заму́чацца
Прошлы час
м. заму́чыўся заму́чыліся
ж. заму́чылася
н. заму́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час заму́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заму́чыцца сов. заму́читься, изму́читься, извести́сь; ума́яться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заму́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Моцна стаміцца; знемагчыся, знясіліцца. Хлопцы замучыліся, доўга блукаючы па лясах у пошуках партызан. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак.

1. Цярпець мукі, пакуты ад чаго-н.

М. ад болю.

2. з кім-чым і над чым. Рабіць што-н. з цяжкімі, вялікімі намаганнямі.

М. над складанай задачай.

|| зак. заму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца і зму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́читься заму́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Замучыцца, стаміцца ў якіх-н. клопатах, справах.

Ён зусім затузаўся з маладым канём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да замучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ума́яться стамі́цца; зму́чыцца, заму́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зама́яться заму́чыцца; замардава́цца, знясі́ліцца; замары́цца, стамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)