замучаны - Пошук

заму́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заму́чаны	заму́чаная	заму́чанае	заму́чаныя
Р.	заму́чанага	заму́чанай заму́чанае	заму́чанага	заму́чаных
Д.	заму́чанаму	заму́чанай	заму́чанаму	заму́чаным
В.	заму́чаны (неадуш.) заму́чанага (адуш.)	заму́чаную	заму́чанае	заму́чаныя (неадуш.) заму́чаных (адуш.)
Т.	заму́чаным	заму́чанай заму́чанаю	заму́чаным	заму́чанымі
М.	заму́чаным	заму́чанай	заму́чаным	заму́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заму́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	заму́чаны	заму́чаная	заму́чанае	заму́чаныя
Р.	заму́чанага	заму́чанай заму́чанае	заму́чанага	заму́чаных
Д.	заму́чанаму	заму́чанай	заму́чанаму	заму́чаным
В.	заму́чаны (неадуш.) заму́чанага (адуш.)	заму́чаную	заму́чанае	заму́чаныя (неадуш.) заму́чаных (адуш.)
Т.	заму́чаным	заму́чанай заму́чанаю	заму́чаным	заму́чанымі
М.	заму́чаным	заму́чанай	заму́чаным	заму́чаных

Кароткая форма: заму́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заму́чаны I

1. заму́ченный;

2. заму́ченный, изму́ченный, изведённый;

3. перен. заму́ченный;

4. разг. ума́янный; задёрганный;

1-4 см. заму́чыць

заму́чаны II замутнённый, взму́ченный; см. замуці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заму́чаны ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замучыць.

заму́чаны ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задёрганный (измученный) зату́заны, заму́чаны;