замуро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замуро́ўваю замуро́ўваем
2-я ас. замуро́ўваеш замуро́ўваеце
3-я ас. замуро́ўвае замуро́ўваюць
Прошлы час
м. замуро́ўваў замуро́ўвалі
ж. замуро́ўвала
н. замуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. замуро́ўвай замуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замуро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замуро́ўваць несов.

1. в разн. знач. замуро́вывать;

2. безл., перен., разг. замерза́ть, покрыва́ться льдом;

1, 2 см. замурава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

Пасадзіць каго-н., схаваць што-н. у чым-н., наглуха заклаўшы муроўкай.

З. золата ў сцяне.

|| незак. замуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замуро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да замуравацца.

2. Зал. да замуроўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заде́лывать несов.

1. зала́джваць; заштуко́ўваць; (класть заплаты) ла́таць, зала́пліваць, ла́піць; (забивать) забіва́ць; (закладывать) заклада́ць, закла́дваць; (заравнивать) зараўно́ўваць; (замазывать) зама́зваць; (замуровывать) замуро́ўваць; (запаковывать) запако́ўваць, пакава́ць;

2. (семена) с.-х. закрыва́ць, забарано́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)