заму́жні

прыметнік, якасны

адз. мн.
ж. -
Н. заму́жняя заму́жнія
Р. заму́жняй
заму́жняе		 заму́жніх
Д. заму́жняй заму́жнім
В. заму́жнюю заму́жнія (неадуш.)
заму́жніх (адуш.)
Т. заму́жняй
заму́жняю		 заму́жнімі
М. заму́жняй заму́жніх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заму́жні заму́жний;

~няя жанчы́на — заму́жняя же́нщина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заму́жні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае адносіны да замужжа. Замужнія гады. Замужняе жыццё.

2. (‑яя). Якая знаходзіцца ў шлюбе, замужам. Замужняя дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́жний заму́жні;

заму́жние го́ды заму́жнія гады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)