замо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замо́ўны |
замо́ўная |
замо́ўнае |
замо́ўныя |
| Р. |
замо́ўнага |
замо́ўнай
замо́ўнае |
замо́ўнага |
замо́ўных |
| Д. |
замо́ўнаму |
замо́ўнай |
замо́ўнаму |
замо́ўным |
| В. |
замо́ўны (неадуш.)
замо́ўнага (адуш.) |
замо́ўную |
замо́ўнае |
замо́ўныя (неадуш.)
замо́ўных (адуш.) |
| Т. |
замо́ўным |
замо́ўнай
замо́ўнаю |
замо́ўным |
замо́ўнымі |
| М. |
замо́ўным |
замо́ўнай |
замо́ўным |
замо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замо́ўны этн. загово́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж.
Паводле забабонных уяўленняў: магічныя словы, якія валодаюць чароўнай або гаючай сілай.
З. ад хваробы.
|| прым. замо́ўны, -ая, -ае.
Замоўныя словы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загово́рный этн. замо́ўны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)