замота́ть сов., в разн. знач. замата́ць; (закивать головой — ещё) заківа́ць;

замота́ть верёвку замата́ць вяро́ўку;

замота́ть ше́ю ша́рфом замата́ць шы́ю ша́лікам;

его́ совсе́м замота́ли яго́ зусі́м замата́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замата́ць сов.

1. (начать мотать) замота́ть; заболта́ть;

з. галаво́йзамота́ть голово́й;

2. (вокруг чего-л.) замота́ть;

з. по́вад вако́л слупа́замота́ть по́вод вокру́г столба́;

3. замота́ть;

з. шы́ю ша́лікамзамота́ть ше́ю ша́рфом;

4. (измучить) замота́ть, измота́ть;

яго́ зусі́м ~та́лі — его́ совсе́м измота́ли (замота́ли)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажы́ліць сов., прост. зажи́лить, замота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заматля́ць сов. замота́ть; заверте́ть, завиля́ть; (руками, ногами — ещё) заболта́ть;

конь ~ля́ў хвасто́м — ло́шадь замота́ла хвосто́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаха́ць сов.

1. (начать махать) замаха́ть;

2. (начать двигать из стороны в сторону чем-л.) замаха́ть, закача́ть, замота́ть; заболта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазакру́чваць сов. (о многом)

1. (крутя, завинтить, ввернуть внутрь) завинти́ть, закрути́ть, заверну́ть;

2. (поворачивая) закры́ть, заверну́ть;

3. (крутя) зави́ть, закрути́ть;

4. (обвивая кругом, намотать) закрути́ть, замота́ть;

5. (укутать) заверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закруці́ць сов.

1. (крутя, завинтить, ввернуть внутрь) завинти́ть, заверну́ть;

з. га́йку — завинти́ть (заверну́ть) га́йку;

2. (поворачивая) закры́ть, заверну́ть;

з. кран — закры́ть (заверну́ть) кран;

3. (крутя, завить) закрути́ть;

з. ву́сы — закрути́ть усы́;

4. (обвивая кругом, намотать) закрути́ть, замота́ть;

з. ша́лік вако́л шы́і — закрути́ть (замота́ть) шарф вокру́г ше́и;

5. (заставить кругообразно двигаться) закружи́ть;

ён узя́ў яе́ за ру́кі і ~ці́ў па ха́це — он взял её за́ руки и закружи́л по ко́мнате;

6. (начать вертеть; поднять вихрем что-л.) закрути́ть, заверте́ть, взви́хри́ть;

ве́цер ~ці́ў лі́сце — ве́тер закрути́л (заверте́л, взви́хри́л) ли́стья;

7. (придать вращательное движение) закрути́ть;

з. ко́ла — закрути́ть колесо́;

8. (упаковать, обернуть) заверну́ть;

з. паку́пку ў папе́ру — заверну́ть поку́пку в бума́гу;

з. но́гі ў ко́ўдру — заверну́ть но́ги в одея́ло;

9. (начать качать из стороны в сторону) замота́ть;

з. галаво́йзамота́ть голово́й;

10. прост. (сказать) заверну́ть, закрути́ть;

ну і ~ці́ў! — ну и заверну́л (закрути́л)!;

11. без доп. (о метели) заверну́ть, подня́ться;

завіру́ха ~ці́ла — мете́ль заверну́ла (подняла́сь);

у мазга́х ~ці́лабезл. дурь в го́лову пришла́;

з. галаву́ — вскружи́ть го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укруці́ць сов.

1. ввинти́ть, вверну́ть, вкрути́ть;

2. заку́тать, заверну́ть; уку́тать; (чем-л.) обмота́ть;

у. дзіця́ ў ко́ўдру — заку́тать ребёнка в одея́ло;

у. каўбасу́ ў папе́ру — заверну́ть колбасу́ в бума́гу;

у. галаву́ ручніко́м — обмота́ть го́лову полоте́нцем;

у. цюк вяро́ўкай — обмота́ть тюк верёвкой;

3. прикрути́ть, уба́вить;

у. кнот — прикрути́ть (уба́вить) фити́ль;

4. замота́ть;

не заўва́жыў, як ~ці́ў ле́йцы ў ко́ла — не заме́тил, как замота́л во́жжи в колесо́;

5. прост. (присвоить, не возвратить что-л.) замота́ть, зажи́лить;

у. мно́га гро́шай — зажи́лить мно́го де́нег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)