замко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замко́вы замко́вая замко́вае замко́выя
Р. замко́вага замко́вай
замко́вае		 замко́вага замко́вых
Д. замко́ваму замко́вай замко́ваму замко́вым
В. замко́вы (неадуш.)
замко́вага (адуш.)		 замко́вую замко́вае замко́выя (неадуш.)
замко́вых (адуш.)
Т. замко́вым замко́вай
замко́ваю		 замко́вым замко́вымі
М. замко́вым замко́вай замко́вым замко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замко́вы (от замо́к)

1. прил. замко́вый;

2. в знач. сущ., воен. замко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замко́вы ​1, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і замочны.

замко́вы ​2, ‑ага, м.

Спец. Назва ваеннаслужачага пры артылерыйская гармаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м.

1. Прыстасаванне для запірання чаго-н. на ключ.

Дзвярны з.

Заперці дзверы на з.

За сямю (дзесяццю) замкамі (перан.: старанна схаваны). На замку (запёрта). Граніца на замку (перан.: надзейна абаронена).

2. Затвор агнястрэльнай зброі.

З. гарматы.

3. Спосаб змацавання частак драўляных канструкцый (спец.).

4. Верхняя злучальная частка аркі, скляпення (спец.).

|| прым. замко́вы, -ая, -ае (да 2—4 знач.; спец.) і замо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замко́вый (от замо́к) замко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замка; замковы ​1. Замочная шчыліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)