заме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заме́чаны заме́чаная заме́чанае заме́чаныя
Р. заме́чанага заме́чанай
заме́чанае		 заме́чанага заме́чаных
Д. заме́чанаму заме́чанай заме́чанаму заме́чаным
В. заме́чаны (неадуш.)
заме́чанага (адуш.)		 заме́чаную заме́чанае заме́чаныя (неадуш.)
заме́чаных (адуш.)
Т. заме́чаным заме́чанай
заме́чанаю		 заме́чаным заме́чанымі
М. заме́чаным заме́чанай заме́чаным заме́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заме́чаны заме́чаная заме́чанае заме́чаныя
Р. заме́чанага заме́чанай
заме́чанае		 заме́чанага заме́чаных
Д. заме́чанаму заме́чанай заме́чанаму заме́чаным
В. заме́чаны (неадуш.)
заме́чанага (адуш.)		 заме́чаную заме́чанае заме́чаныя (неадуш.)
заме́чаных (адуш.)
Т. заме́чаным заме́чанай
заме́чанаю		 заме́чаным заме́чанымі
М. заме́чаным заме́чанай заме́чаным заме́чаных

Кароткая форма: заме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)