заме́тны, -ая, -ае (разм.).

Такі, якога можна заўважыць, убачыць.

З. след удару.

|| наз. заме́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заме́тны заме́тная заме́тнае заме́тныя
Р. заме́тнага заме́тнай
заме́тнае		 заме́тнага заме́тных
Д. заме́тнаму заме́тнай заме́тнаму заме́тным
В. заме́тны (неадуш.)
заме́тнага (адуш.)		 заме́тную заме́тнае заме́тныя (неадуш.)
заме́тных (адуш.)
Т. заме́тным заме́тнай
заме́тнаю		 заме́тным заме́тнымі
М. заме́тным заме́тнай заме́тным заме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́тны

1. заме́тный; приме́тный;

2. ощути́мый, чувстви́тельный; значи́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Такі, якога можна заўважыць, убачыць, распазнаць. Стала смутна ў хаце, Як бы з усіх куткоў і шчылін, З усіх чуць-чуць заметных звілін Сюды бяда панапаўзала. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айчы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да айчыны. Айчынныя героі. Айчынны фронт. // Створаны ў межах сваёй дзяржавы; не заметны. Айчынная навука. Айчынныя станкі. Айчынныя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Тое, што і вопратка. А маладзенькія ялінкі Пад белым пухам чуць заметны; Яны так мілы, так прыветны, Бы тыя красачкі-дзяўчаткі, Надзеўшы гожыя апраткі. Колас. Стала холадна адразу ўсяму, і здавалася, што цела толькі пад адным кажухом, што на ім няма больш ніякай апраткі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)