заме́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заме́тачны заме́тачная заме́тачнае заме́тачныя
Р. заме́тачнага заме́тачнай
заме́тачнае		 заме́тачнага заме́тачных
Д. заме́тачнаму заме́тачнай заме́тачнаму заме́тачным
В. заме́тачны
заме́тачнага		 заме́тачную заме́тачнае заме́тачныя
заме́тачных
Т. заме́тачным заме́тачнай
заме́тачнаю		 заме́тачным заме́тачнымі
М. заме́тачным заме́тачнай заме́тачным заме́тачных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Знак, зроблены на чым-н., метка.

З. на дрэве.

2. Кароткі запіс.

Зрабіць заметку ў блакноце.

3. Кароткае паведамленне ў друку.

З. ў газеце.

◊

На заметку ўзяць каго-што (разм.) — звярнуўшы на каго-, што-н. увагу, запомніць, запісаць.

|| прым. заме́тачны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)