заме́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заме́рваю заме́рваем
2-я ас. заме́рваеш заме́рваеце
3-я ас. заме́рвае заме́рваюць
Прошлы час
м. заме́рваў заме́рвалі
ж. заме́рвала
н. заме́рвала
Загадны лад
2-я ас. заме́рвай заме́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заме́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́рваць несов., спец. заме́ривать; см. заме́раць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (спец.).

Зрабіць замер.

З. выпрацоўку.

|| незак. заме́рваць, -аю, -аеш, -ае і замяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заме́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замяра́ць несов., см. заме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́ривать несов., спец. заме́рваць, ме́раць, выме́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замеря́ть несов., спец. заме́рваць, ме́раць, выме́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́рвацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да замерыцца.

заме́рвацца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да замерваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́рванне ср., спец. заме́р м., заме́рка ж.; см. заме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́р ​1, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. замерваць — замераць.

заме́р ​2, ‑у, м.

Разм. Намер, задума. Карызна прыехаў з пэўным рашучым замерам: ён наважыўся, нарэшце, пагаварыць начыста з Рачкоўскім. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)