замаўка́ць гл. замоўкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаўка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замаўка́ю замаўка́ем
2-я ас. замаўка́еш замаўка́еце
3-я ас. замаўка́е замаўка́юць
Прошлы час
м. замаўка́ў замаўка́лі
ж. замаўка́ла
н. замаўка́ла
Загадны лад
2-я ас. замаўка́й замаўка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замаўка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замаўка́ць несов., прям., перен. замолка́ть, умолка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаўка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замоўкнуць і замаўчаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; замо́ўк, -кла; -ні; зак.

Перастаць гаварыць (або перапісвацца) з кім-н.; заціхнуць.

Гаварыў-гаварыў і раптам замоўк.

Кулямёт замоўк.

|| незак. замаўка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; моўк, мо́ўкла; -ні; незак.

Заціхаць, замаўкаць.

Цэлымі днямі не моўкне гамонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замолка́ть несов., прям., перен. замаўка́ць, змаўка́ць; (затихать) заціха́ць, сціха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умолка́ть несов., в разн. знач. змаўка́ць, замаўка́ць; (утихать — ещё) сціха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Заціхаць, замаўкаць. Тым часам сяло моўкла, ноч усё глыбей і цяжэй насядала на зямлю. Колас. У цесных долах Гвадарамы Каторы дзень не моўкне бой. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Моўкнуць ’заціхаць, замаўкаць’ (ТСБМ, Яруш.), укр. мовкнути, рус. (у)молкнуть ’тс’, ст.-рус.-ц.-слав. умълкнути ’здранцвець’, каш. rąka umåłkla ’рука здранцвела’, валаш. mĺknuť ’тс’, польск. milknąć, в.-луж. mjelknuć, чэш. mlknouti, славен. zamólkniti, балг. млъкна. Прасл. mьlknǫti. Да маўча́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)