заматава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замату́ю |
замату́ем |
| 2-я ас. |
замату́еш |
замату́еце |
| 3-я ас. |
замату́е |
замату́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заматава́ў |
заматава́лі |
| ж. |
заматава́ла |
| н. |
заматава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
замату́й |
замату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заматава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заматава́ць сов., шахм. заматова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заматава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
У шахматнай гульні — даць мат. Заматаваць караля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заматова́ть сов., шахм. заматава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)