зама́слівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зама́сліваюся зама́сліваемся
2-я ас. зама́сліваешся зама́сліваецеся
3-я ас. зама́сліваецца зама́сліваюцца
Прошлы час
м. зама́сліваўся зама́сліваліся
ж. зама́слівалася
н. зама́слівалася
Загадны лад
2-я ас. зама́слівайся зама́слівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зама́сліваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зама́слівацца несов., возвр., страд. зама́сливаться; см. зама́сліцца, зама́сліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зама́слівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да замасліцца.

2. Зал. да замасліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́сліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Запэцкацца маслам, чым-н. тлустым.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пачаць масліцца, заблішчаць.

Вочы замасліліся.

|| незак. зама́слівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зама́сливаться 1. зама́слівацца; зашмальцо́ўвацца;

2. (о глазах) блішча́ць; см. зама́слиться;

3. страд. зама́слівацца; зашмальцо́ўвацца; см. зама́сливать​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перема́сливаться

1. (пачкаться маслом во многих местах, целиком) разг. зашмальцо́ўвацца, зама́слівацца; см. перепа́чкаться;

2. страд. зашмальцо́ўвацца, перама́слівацца; зама́слівацца; см. перема́сливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Су́сліць ’смактаць; піць, цягнуць патрошку’, ’мусоліць’ (Нас., Некр. і Байк.), ’ледзь сачыцца (пра ваду)’ (Цых.), суслі́ць экспр. ’прасці’ (Сл. рэг. лекс.); сюды ж, відаць, і сусмо́ліць ’слініць, ссаць, абсмоктваць’ (Варл.) з экспрэсіўнай устаўкай ‑мо‑, су́сліцца ’замаслівацца пры ссанні’ (Нас.). Рус. наўг. су́слить ’павольна піць; чмокаць’, су́сля ’той, хто сусліць’. Звязана чаргаваннем галосных з *sъsati ’ссаць’; гл. Фасмер, 3, 810; ЕСУМ, 5, 483.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)