замарынава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замарынава́ны |
замарынава́ная |
замарынава́нае |
замарынава́ныя |
| Р. |
замарынава́нага |
замарынава́най
замарынава́нае |
замарынава́нага |
замарынава́ных |
| Д. |
замарынава́наму |
замарынава́най |
замарынава́наму |
замарынава́ным |
| В. |
замарынава́ны (неадуш.)
замарынава́нага (адуш.) |
замарынава́ную |
замарынава́нае |
замарынава́ныя (неадуш.)
замарынава́ных (адуш.) |
| Т. |
замарынава́ным |
замарынава́най
замарынава́наю |
замарынава́ным |
замарынава́нымі |
| М. |
замарынава́ным |
замарынава́най |
замарынава́ным |
замарынава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замарынава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замарынава́ны |
замарынава́ная |
замарынава́нае |
замарынава́ныя |
| Р. |
замарынава́нага |
замарынава́най
замарынава́нае |
замарынава́нага |
замарынава́ных |
| Д. |
замарынава́наму |
замарынава́най |
замарынава́наму |
замарынава́ным |
| В. |
замарынава́ны (неадуш.)
замарынава́нага (адуш.) |
замарынава́ную |
замарынава́нае |
замарынава́ныя (неадуш.)
замарынава́ных (адуш.) |
| Т. |
замарынава́ным |
замарынава́най
замарынава́наю |
замарынава́ным |
замарынава́нымі |
| М. |
замарынава́ным |
замарынава́най |
замарынава́ным |
замарынава́ных |
Кароткая форма: замарынава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замарынава́ны прям., перен. замарино́ванный; см. замарынава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замарынава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад замарынаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замарино́ванный замарынава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замарыно́ваны, см. замарынава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)