замані́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. замані́ха
Р. замані́хі
Д. замані́се
В. замані́ху
Т. замані́хай
замані́хаю
М. замані́се

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

замані́ха ж., бот. замани́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замані́ха, ‑і, ДМ ‑нісе, ж.

Дрэва або кустоўе сямейства араліевых з дробнымі зеленаватымі кветкамі і сакавітымі пляскатымі пладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замани́ха бот. замані́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)