зама́ла, прысл. (разм.).

Малавата, занадта мала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зама́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зама́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зама́ла нареч. малова́то, сли́шком ма́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зама́ла, прысл.

Разм. Менш чым трэба; малавата. А мне дзвюх моў і слоў замала, Каб нешта простае сказаць. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малова́то нареч. малава́та, зама́ла, во́бмаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патро́іцца, ‑троіцца; зак.

Павялічыццаў тры разы. [Раўбіч:] — Шкада, што ў часе вайны нас было замала, каб ударыць у тыл... Але за тры гады вайны колькасць нашых паплечнікаў патроілася. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)