замагі́льны, -ая, -ае (разм.).

Пра голас: глухі, як з магілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замагі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замагі́льны замагі́льная замагі́льнае замагі́льныя
Р. замагі́льнага замагі́льнай
замагі́льнае		 замагі́льнага замагі́льных
Д. замагі́льнаму замагі́льнай замагі́льнаму замагі́льным
В. замагі́льны (неадуш.)
замагі́льнага (адуш.)		 замагі́льную замагі́льнае замагі́льныя (неадуш.)
замагі́льных (адуш.)
Т. замагі́льным замагі́льнай
замагі́льнаю		 замагі́льным замагі́льнымі
М. замагі́льным замагі́льнай замагі́льным замагі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замагі́льны

1. рел. загро́бный; потусторо́нний;

2. замоги́льный; загро́бный;

з. го́лас — замоги́льный (загро́бный) го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замагі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Па рэлігійных уяўленнях — які чакае чалавека пасля смерці. Замагільнае жыццё. Замагільны свет.

2. Нізкі, глухі, як з магілы (пра голас). Слухай, — замагільным голасам прагаварыў .. [Сафрон] да жонкі. — Гэта Волька, што прыехала, — доктар. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тагасве́тны, -ая, -ае.

У рэлігійных уяўленнях: незямны, замагільны, пасмяротны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замоги́льный замагі́льны;

замоги́льный го́лос замагі́льны го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загро́бный замагі́льны, тагасве́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тагасве́тны, ‑ая, ‑ае.

У рэлігійных уяўленнях — незямны, замагільны, пасмяротны. Тагасветнае быццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

потусторо́нний тагасве́тны, той; (загробный) замагі́льны; (не земной) незямны́;

потусторо́нний мир той свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магілы. Магільны камень. Магільны насып.

2. Такі, як у магіле. Магільны холад. // Абсалютны, поўны (аб цішыні, спакоі). Магільная цішыня была ў Чыкілевічавай хаце, калі старшыня сельсавета агалошваў.. грозную рэвалюцыю. Колас.

3. Глухі, нізкі; замагільны (пра голас).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)