залі́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. залі́ўшчык залі́ўшчыкі
Р. залі́ўшчыка залі́ўшчыкаў
Д. залі́ўшчыку залі́ўшчыкам
В. залі́ўшчыка залі́ўшчыкаў
Т. залі́ўшчыкам залі́ўшчыкамі
М. залі́ўшчыку залі́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залі́ўшчык м. зали́вщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць заліўку. Заліўшчык галош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да заліўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зали́вщик спец. залі́ўшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)