залічы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. залічу́ залі́чым
2-я ас. залі́чыш залі́чыце
3-я ас. залі́чыць залі́чаць
Прошлы час
м. залічы́ў залічы́лі
ж. залічы́ла
н. залічы́ла
Загадны лад
2-я ас. залічы́ залічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час залічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залічы́ць, -ічу́, -і́чыш, -і́чыць; -і́чаны; зак.

1. каго (што). Уключыць у склад каго-, чаго-н., аднесці да якой-н. катэгорыі.

З. студэнтам.

З. на работу.

З. у адстаючыя.

2. што. Прылічыць каму-н., занесці на чый-н. рахунак.

З. на бягучы рахунак дзвесце рублёў.

З. у агульны бюджэт.

3. што. Прыняць што-н. у лік чаго-н.

З. пяць рублёў у пагашэнне доўгу.

4. што. Адобрыць, паставіўшы залік.

З. курсавую работу.

|| незак. залі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. залі́чванне, -я, н.

|| наз. залічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залічы́ць сов.

1. (принять) зачи́слить;

з. у штат — зачи́слить в штат;

2. (принять в счёт чего-л.) засчита́ть, заче́сть;

з. адзі́н год слу́жбы за два — засчита́ть оди́н год слу́жбы за́ два;

3. (в разряд каких-л. явлений, на чей-л. счёт) отнести́ (к чему; на что);

4. заче́сть, поста́вить зачёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., каго-што.

1. Уключыць у склад каго‑, чаго‑н., у якую‑н. катэгорыю. Залічыць студэнтам. Залічыць на работу. □ — Можаш, Сцяпан Захаравіч, залічыць мяне ў брыгаду па зборцы машын, — сказаў Амяллян. Хадкевіч. // Адвесці да ліку пэўных асоб, прадметаў, з’яў. Залічыць у адстаючыя. Залічыць раман да лепшых твораў.

2. Прылічыць каму‑н., занесці на чый‑н. рахунак. Залічыць працадзень.

3. Палічыць засвоеным, выкананым, паставіўшы залік (у 1 знач.). Залічыць курсавую работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засчита́ть сов. залічы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заче́сть сов. залічы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачи́слить сов., в разн. знач. залічы́ць;

зачи́слить на дово́льствие воен. залічы́ць на забеспячэ́нне;

зачи́слить на пе́рвый курс залічы́ць на пе́ршы курс;

зачи́слить на теку́щий счёт бухг. залічы́ць на бягу́чы раху́нак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заліча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад залічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)