залі́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. залі́чваю залі́чваем
2-я ас. залі́чваеш залі́чваеце
3-я ас. залі́чвае залі́чваюць
Прошлы час
м. залі́чваў залі́чвалі
ж. залі́чвала
н. залі́чвала
Загадны лад
2-я ас. залі́чвай залі́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час залі́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залі́чваць несов.

1. (принимать) зачисля́ть;

2. (принимать в счёт чего-л.) засчи́тывать, зачи́тывать;

3. (в разряд каких-л. явлений, на чей-л. счёт) относи́ть (к чему; на что);

4. зачи́тывать, ста́вить зачёт;

1-4 см. залічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залічы́ць, -ічу́, -і́чыш, -і́чыць; -і́чаны; зак.

1. каго (што). Уключыць у склад каго-, чаго-н., аднесці да якой-н. катэгорыі.

З. студэнтам.

З. на работу.

З. у адстаючыя.

2. што. Прылічыць каму-н., занесці на чый-н. рахунак.

З. на бягучы рахунак дзвесце рублёў.

З. у агульны бюджэт.

3. што. Прыняць што-н. у лік чаго-н.

З. пяць рублёў у пагашэнне доўгу.

4. што. Адобрыць, паставіўшы залік.

З. курсавую работу.

|| незак. залі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. залі́чванне, -я, н.

|| наз. залічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засчи́тывать несов. залі́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заліча́ць несов., см. залі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́чвацца, ‑аецца.

1. Незак. да залічыцца.

2. Зал. да залічваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачи́тывать​I несов. (к заче́сть) залі́чваць, заліча́ць;

зачи́тывать курсову́ю рабо́ту залі́чваць курсаву́ю рабо́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачисля́ть несов., в разн. знач. заліча́ць, залі́чваць; см. зачи́слить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кананізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.

1. каго (што). У рэлігіі: залічыць (залічваць) у святыя, прызнаць (прызнаваць) царкоўна ўзаконеным.

2. што. Прызнаць (прызнаваць) канонам (у 2 знач.), узаконіць (узаконьваць) у якасці ўзору (кніжн.).

К. палажэнні якога-н. вучэння.

|| наз. кананіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)