заліча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заліча́ю заліча́ем
2-я ас. заліча́еш заліча́еце
3-я ас. заліча́е заліча́юць
Прошлы час
м. заліча́ў заліча́лі
ж. заліча́ла
н. заліча́ла
Загадны лад
2-я ас. заліча́й заліча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заліча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заліча́ць несов., см. залі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заліча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заліча́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да залічыцца.

2. Зал. да залічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. залічаць — залічыць і залічацца — залічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залічы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. залічу́ залі́чым
2-я ас. залі́чыш залі́чыце
3-я ас. залі́чыць залі́чаць
Прошлы час
м. залічы́ў залічы́лі
ж. залічы́ла
н. залічы́ла
Загадны лад
2-я ас. залічы́ залічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час залічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачисля́ть несов., в разн. знач. заліча́ць, залі́чваць; см. зачи́слить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сопричисля́ть несов., уст. заліча́ць, залі́чваць, прыліча́ць, прылі́чваць (да каго, да чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачи́тыватьI несов. (к заче́сть) залі́чваць, заліча́ць;

зачи́тывать курсову́ю рабо́ту залі́чваць курсаву́ю рабо́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

относи́тьI несов.

1. (куда-л.) насі́ць; не́сці; (возвращать) адно́сіць;

2. (на некоторое расстояние) адно́сіць;

ло́дку относи́ло тече́нием на середи́ну реки́ ло́дку адно́сіла цячэ́ннем на сярэ́дзіну ракі́;

3. (к разряду каких-л. явлений, на чей-л. счёт) адно́сіць, заліча́ць, залі́чваць;

4. (назначать на более позднее время, приурочивать ко времени) адно́сіць;

относи́ть ру́копись к XII ве́ку адно́сіць ру́капіс да XII стаго́ддзя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)