заліча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заліча́ю |
заліча́ем |
| 2-я ас. |
заліча́еш |
заліча́еце |
| 3-я ас. |
заліча́е |
заліча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заліча́ў |
заліча́лі |
| ж. |
заліча́ла |
| н. |
заліча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заліча́й |
заліча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заліча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заліча́ць несов., см. залі́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заліча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да залічыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заліча́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да залічыцца.
2. Зал. да залічаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залічэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. залічаць — залічыць і залічацца — залічыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залічы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
залічу́ |
залі́чым |
| 2-я ас. |
залі́чыш |
залі́чыце |
| 3-я ас. |
залі́чыць |
залі́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
залічы́ў |
залічы́лі |
| ж. |
залічы́ла |
| н. |
залічы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
залічы́ |
залічы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
залічы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зачисля́ть несов., в разн. знач. заліча́ць, залі́чваць; см. зачи́слить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сопричисля́ть несов., уст. заліча́ць, залі́чваць, прыліча́ць, прылі́чваць (да каго, да чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачи́тыватьI несов. (к заче́сть) залі́чваць, заліча́ць;
зачи́тывать курсову́ю рабо́ту залі́чваць курсаву́ю рабо́ту.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
относи́тьI несов.
1. (куда-л.) насі́ць; не́сці; (возвращать) адно́сіць;
2. (на некоторое расстояние) адно́сіць;
ло́дку относи́ло тече́нием на середи́ну реки́ ло́дку адно́сіла цячэ́ннем на сярэ́дзіну ракі́;
3. (к разряду каких-л. явлений, на чей-л. счёт) адно́сіць, заліча́ць, залі́чваць;
4. (назначать на более позднее время, приурочивать ко времени) адно́сіць;
относи́ть ру́копись к XII ве́ку адно́сіць ру́капіс да XII стаго́ддзя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)