заляпля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заляпля́ю заляпля́ем
2-я ас. заляпля́еш заляпля́еце
3-я ас. заляпля́е заляпля́юць
Прошлы час
м. заляпля́ў заляпля́лі
ж. заляпля́ла
н. заляпля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час заляпля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заляпля́ць несов., в разн. знач., см. зале́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заляпля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да заляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залепля́ть несов. заляпля́ць, зале́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заляпля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да заляпіцца.

2. Зал. да заляпляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)