за́льны гл. зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. за́льны за́льная за́льнае за́льныя
Р. за́льнага за́льнай
за́льнае		 за́льнага за́льных
Д. за́льнаму за́льнай за́льнаму за́льным
В. за́льны (неадуш.)
за́льнага (адуш.)		 за́льную за́льнае за́льныя (неадуш.)
за́льных (адуш.)
Т. за́льным за́льнай
за́льнаю		 за́льным за́льнымі
М. за́льным за́льнай за́льным за́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

за́льны зальный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да залы, зала. Зальная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́ла, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікае памяшканне для публічных сходаў, для заняткаў чым-н. і іншых мэт.

Актавая з.

Чытальная з.

2. Прасторны парадны пакой для прыёму гасцей.

|| прым. за́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́льный за́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)