Залу́жэнне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Залу́жэнне
Р. Залу́жэння
Д. Залу́жэнню
В. Залу́жэнне
Т. Залу́жэннем
М. Залу́жэнні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залужэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. залужэ́нне
Р. залужэ́ння
Д. залужэ́нню
В. залужэ́нне
Т. залужэ́ннем
М. залужэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залужэ́нне ср., спец. залуже́ние; см. залу́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залужэ́нне, ‑я, н.

Стварэнне лугу на месцы чаго‑н., ператварэнне чаго‑н. у луг. Залужэнне поля. □ Ад самага ранку была .. [Настасся Піліпаўна] на тых балотах, якія асвойваюцца пад пасеў збожжавых і тэхнічных культур, на якіх праводзіцца залужэнне. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залуже́ние ср. залужэ́нне, -ння ср., неоконч. залу́жванне, -ння ср., запуска́нне пад сенажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)