залужы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. залужу́ залу́жым
2-я ас. залу́жыш залу́жыце
3-я ас. залу́жыць залу́жаць
Прошлы час
м. залужы́ў залужы́лі
ж. залужы́ла
н. залужы́ла
Загадны лад
2-я ас. залу́ж залу́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час залужы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залужы́ць сов., спец. (превратить в луг) залужи́ть;

з. бало́та — залужи́ть боло́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залужы́ць, ‑лужу, ‑лужыш, ‑лужыць; зак., што.

Спец. Зрабіць лугам, ператварыць што‑н. у луг. Залужыць балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залужи́ть сов. залу́жыць, запусці́ць пад сенажа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залу́жаны спец. залужённый; см. залужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залу́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад залужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залу́жваць несов., спец. (превращать в луг) залужа́ть; см. залужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)