залу́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залу́жаны залу́жаная залу́жанае залу́жаныя
Р. залу́жанага залу́жанай
залу́жанае		 залу́жанага залу́жаных
Д. залу́жанаму залу́жанай залу́жанаму залу́жаным
В. залу́жаны (неадуш.)
залу́жанага (адуш.)		 залу́жаную залу́жанае залу́жаныя (неадуш.)
залу́жаных (адуш.)
Т. залу́жаным залу́жанай
залу́жанаю		 залу́жаным залу́жанымі
М. залу́жаным залу́жанай залу́жаным залу́жаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залу́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залу́жаны залу́жаная залу́жанае залу́жаныя
Р. залу́жанага залу́жанай
залу́жанае		 залу́жанага залу́жаных
Д. залу́жанаму залу́жанай залу́жанаму залу́жаным
В. залу́жаны (неадуш.)
залу́жанага (адуш.)		 залу́жаную залу́жанае залу́жаныя (неадуш.)
залу́жаных (адуш.)
Т. залу́жаным залу́жанай
залу́жанаю		 залу́жаным залу́жанымі
М. залу́жаным залу́жанай залу́жаным залу́жаных

Кароткая форма: залу́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залу́жаны спец. залужённый; см. залужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залу́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад залужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залужённый залу́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)